گزارش‌های تحلیلی

.

یکی از فوری‌ترین مباحث سیاستی در خصوص شیوع همه‌گیری کووید19 [1]در اروپا مربوط به میزان و روش‌هایی است که جمعیت شناسی الگوهای مختلف مرگ و میر بین گروه‌ها و مناطق را تعیین کرده است، و اینکه آیا این همه‌گیری و پیامدهای اقتصادی آن، بر پویایی جمعیت در آینده تأثیر خواهد گذاشت یا خیر و نحوه تاثیر آن چگونه خواهد بود.

ارزیابی‌های سیاست پسا کرونا در مورد شیوع همه‌گیری کووید 19 و تأثیر اقداماتی مانند تعطیلی عمومی و قرنطینه باید شامل تحلیل کامل و جامعی که فراتر از بررسی نماگرهای بهداشتی است، باشد. آنها همچنین باید نقش نماگرهای کلیدی جمعیتی مانند سن و ساختارهای خانوادگی، الگوهای اقامتگاه مشترک، خصوصیات فردی مانند وضعیت اقتصادی-اجتماعی، قومیت و جابجایی را ارزیابی کنند.

در جریان بحران فعلی کووید 19، بی‌اعتمادی زیادی در فرآیندهای تصمیم گیری ایجاد شده است. علاوه بر مشاوره موردی که در طول هر نوع بحران مورد نیاز است، به یک سیستم رصد پایدارتری بر اساس آمار و شواهد جمع‌آوری شده در خصوص مسائل بهداشتی جمعیتی و فراتر از آن نیاز است. باید بین محققان، سیاست مداران ، اقتصاد دانان و سازمانهای اجتماعی برای غلبه بر تفکرجزیره‌ای[2] همکاری نزدیک وجود داشته باشد.

بیماری همه‌گیری کووید 19موجب شده‌است که در اروپا، موضوع مقابله مؤثر با نابرابری های اجتماعی و بهداشتی پر اهمیت‌تر شود.

مقدمه:

یکی از فوری‌ترین مباحث سیاستی در خصوص شیوع همه‌گیری کووید19 [3]در اروپا مربوط به شناخت میزان و روش‌هایی است که علم جمعیت شناسی الگوهای مختلف مرگ و میر بین گروه‌ها و مناطق را تعیین کرده است، و اینکه آیا این همه‌گیری و پیامدهای اقتصادی آن بر پویایی جمعیت در آینده تأثیر خواهد گذاشت یا خیر و نحوه تاثیر آن چگونه خواهد بود.

از زمان شروع این همه‌گیری، جمعیت شناسان اروپایی به شدت در باره این سؤالات در حال بررسی و تحقیق هستند. در این بخش، مهمترین نتایج حاصل از این بحران که تاکنون توسط انجمن جمعیت‌شناسی اروپا مشخص شده است و همچنین نکات مربوط به روندهای مهم و اساسی که باید در ماه‌های آینده مورد توجه قرار گیرند، مورد بررسی و مرور قرار می گیرد.

ساختار جمعیتی به عنوان عامل تعیین کننده شیوع کووید 19:

-نقش ساختار سنی

از آنجا که همه‌گیری کووید 19 در سراسر جهان گسترش یافته است، استدلال بر این است که کشورهایی با افراد سالخورده زیاد، احتمالاً با سختی و مشکلاتی مواجه خواهند شد. با در نظر گرفتن ساختار سنی کشورها ، می توان حداقل در مرحله اولیه منحنی اپیدمی ،حجم موارد بحرانی را برای کمک به برنامه‌ریزی در خصوص تعداد تخت بیمارستان و پرسنل پزشکی مورد انتظار، پیش بینی کرد.

دوود[4] و همکارانش(2020) با استفاده از هرم‌های جمعیتی ، نحوه ارتباط متقابل ساختار سنی جمعیت با نرخ بالای مرگ و میر ناشی از کووید 19 را نشان داده اند. آنها با ثابت نگه داشتن شیوع عفونت در 10٪ و تنها با استفاده از نرخ مرگ و میر ^[5] ویژه سنی ناشی از این عفونت، نشان دادند كه میزان مرگ و میر بالا ناشی از کووید 19 به دلیل ساختار سنی در میان جوامع متفاوت است. هرم بالایی در شکل 1 کشور ایتالیا را که دارای جمعیت سالخورده (با23 درصد بالای 65 سال) است با جمعیت نسبتاً جوان کره جنوبی، مقایسه می‌کند. در هرم های ذیل (پایین) نیز دو کشور با حجم جمعیتی مشابه مورد مقایسه قرار گرفته‌اند. با در نظر گرفتن تنها سن، بر اساس برآورد نویسندگان این مقاله ، جمعیت بسیار سالخورده برزیل احتمالاً در مقایسه با جمعیت نسبتاً جوان‌تر کشور نیجریه ، تلفات بیشتری را متحمل می‌شوند.

اما، تنوع جمعیت اهمیت دارد: به عنوان مثال ، افراد سالخوره گروه همگنی نیستند. در ضمن، افراد جوان در کلان شهرها نیز به این ویروس آلوده شده‌اند .لذا شواهد اولیه نیز نشان می دهد که مرگ و میر ناشی از کووید 19 در بین گروه های خاص قومی، میان مردان و افراد با چند بیماری همزمان زمینه ای، بطور نامتناسبی بیشتر است. ساختار سنی جمعیت نیز دقیقاً با عوامل آسیب پذیر دیگر (به عنوان مثال آموزش، وضعیت اقتصادی، سبک زندگی و وضعیت مسکن ، شرایط از پیش موجود و چند بیماری همزمان زمینه‌ای) ارتباط دارد.

شکل 1: مقایسه هرم جمعیتی ایتالیا و کره جنوبی، برزیل و نیجریه و مرگ و میرهای مورد انتظار با فرض نرخ ابتلای 10 درصد جمعیت و نرخ مرگ و میر جاری ناشی از این بیماری به تفکیک سن و جنس

 

علاوه بر این، نابرابری های مکانی نیز از عوامل خطر زایی هستند. کاشنیتسکی و ابورتو (2020) با تمرکز بر برآورد خام، نسبت جمعیتی که انتظار می رود به دلیل کووید 19با این فرض که هیچ وقفه موثری در شیوع این بیماری وجود ندارد
( شکل2 ) جان خود را از دست می‌دهند، به تفاوت در ساختار سنی جمعیت مناطق اروپا توجه کردند.

توجه به این نکته مهم است که این محاسبه یک پیش بینی همه‌گیر شناسی( اپیدمیک) نیست، بلکه یک دیدگاه جمعیتی در مورد نقشی که ساختارهای سنی جمعیت به تنهایی می توانند در همه‌گیر شدن بیماری داشته باشند، را ارائه می‌کند – با این فرض که عوامل دیگر یکسان هستد. نتایج نشان می دهد که در اروپا ، تفاوت در ساختارهای سنی جمعیت می‌تواند موجب چهار برابر اختلاف در آمار مرگ و میر ناشی از بیماری کووید 19 شود. نقشه زیر آسیب پذیری کشورهای اروپایی با جمعیت نسبتاً سالخورده با امکانات درمانی و بهداشتی کمتری را نشان می دهد.

شکل 2: کووید 19 در مناطق اروپا که از نظر سالخوردگی جمعیت نابرابر هستند . سه منطقه اروپا درطبقه بندی واحدهای سرز مینی آماری بر اساس انحراف از مجموع برآوردهای نسبت جمعیت درمعرض خطر مرگ و میر ناشی از کووید 19 در مناطق اروپا رنگ آمیزی شده اند. 1% – این برآوردها بر مبنای نسبت مرگ و میر ویژه سنی ناشی از این عفونتِ حاصل از گزارش کالج سلطنتی است که بر حسب جنس و نسبت‌های مرگ و میر ویژه سنی مشاهده شده درایتالیا باز سازی شده است. - نوار هارهای مندرج در سمت چپ را ملاحظه فرمایید. میانگین وزنی جمعیت در معرض خطر برای همه سه منطقه درطبقه بندی واحدهای سرز مینی آماری بر حسب کشورها به صورت نمایش گرافیکی از داده ها با استفاده از نقاط مندرج در قسمت بالا سمت راست ارائه شده است. لطفاً توجه نمایید که این نقشه ساختارهای سنی نابرابر جمعیت نه ارقام دقیق در مورد مرگ و میر مرگ و میر ناشی از کووید 19 را نشان می دهد.

 منبع: Eurostat ، IstitutoSuperiore di Sanità | طراحی: ایلیا کاشنیتسکی.

 

-روابط بین نسلی و سیستم‌های مراقبتی

علاوه بر ساختار سنی، توجه به نحوه تعامل گروه های سنی مختلف در جوامع برای شناخت دقیق شیوع ویروس مهم است. الگوهای اقامتگاه مشترک و ساختار سنی خانوارها از اهمیت زیادی برخوردار است (استیو و همکاران ، 2020).[6]. اگر چه
در ایجاد این تفاوت‌ها، سنت ها وآداب منطقه‌ای نقش دارند، اما عوامل ساختاری نیز در این اختلافات تأثیر گذار هستند. به عنوان مثال، در جوامعی مانند ایالات متحده، نشان داده شده است که اقامتگاه مشترک و ارتباطات بین نسلی از اجزای تشکیل دهنده استراتژی های کاهش فقر هستند (بالبو و همکاران ، 2020)[7]. این بدان معناست که مردم نمی‌توانند به راحتی به دلایل اقتصادی شبکه های اجتماعی خود را کنار بگذارند حتی اگر این امر آن‌ها را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری قرار دهد.

جمعیت شناسان شواهدی ارائه داده‌اند که نشان می‌دهد شهرهایی که مردم روابط اجتماعی قوی‌تری دارند به نظر می رسد که تعداد بیشتری از موارد کووید 19 مشاهده شده است (موگی و اسپیکر[8] ، 2020 ؛ بالبو و همکاران ، 2020) . جمعیت شناسان با ترکیب مدل های منحنی همه‌گیری این بیماری با مدل‌های شبکه‌های اجتماعی، شبیه سازی هایی را ارائه داده‌اند تا نشان دهند که چگونه تعامل‌های مختلف شبکه اجتماعی بین افراد مشابه ساکن در جوامع نزدیک و بهم پیوسته می‌توانند در کاهش تدریجی قرنطینه و تعطیلی عمومی کمک کنند (بلاک و همکاران ، 2020)

ما همچنین می‌دانیم که در بین گروه‌های خاص مهاجران، اقامتگاه مشترک و روابط بین نسلی قدرتمندی وجود دارد
 ( والک و بوردون[9] ، 2018). در نتیجه، این گروه ها ممکن است حتی در کشورهایی که بطور کلی مراقبت بهداشتی نهادینه شده است، بیشتر از دیگران مبتلا به این بیماری شوند. وضعیت مسکن، فضا و مکان در این خصوص تأثیر گذار هستند و می‌توانند تفاوت‌هایی را ایجاد نمایند.

تفاوت بین مراقبت‌ها در خانه سالمندان و مراقبت های خانگی هنوز مشخص نیست. اگرچه به نظر می رسد خطر ابتلا به این عفونت در مراقبت های موسسه ای زیاد است، اما مراقبت در خانه به شدت بستگی به امکانات و زیرساخت های بهداشتی و از همه مهمتر تراکم اعضای خانواده، شبکه های اجتماعی و حمایت‌های همسایه ها دارد. بررسی بیشتر در مورد نقش تمهیدات مراقبت های خصوصی تحت اشکال مختلف مدل های خانوادگی و هم خانگی و در مراحل مختلف دوره زندگی (به عنوان مثال برای افراد بیوه) ممکن است به شناسایی خطرات احتمالی برای سلامتی و نیازهای مراقبتتی در زمان شیوع این نوع همه‌گیر‌ی‌ها در آینده کمک کند.

بیماری کووید 19 چه تأثیری بر روندهای جمعیتی می گذارد؟:

-تأثیر تعداد موارد فوت بر روندهای امید زندگی و مرگ و میر

یکی از اهداف مهم جمعیت شناختی تعیین کمیت تأثیر تعداد موارد فوت ناشی از بیماری کووید 19 بر روند مرگ و میر و امید زندگی در اتحادیه اروپا است. اکنون به دلیل کیفیت داده‌ها ، نبود اطلاعات و مشکلات زمان بندی ، تعیین میزان این تاثیر به سختی امکان پذیر است. حتی در بهترین نظام های ملی ثبت احوال ، ثبت دقیق موارد فوت تا هفته ها با تاخیر انجام می‌شود. علیرغم توصیه های مشروح سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، شیوه انجام آزمایشات برای کووید 19و علل شناسایی فوت در کشورهای اروپایی، بسیار متفاوت است. مهم ترین تحقیقاتی که توسط چند تیم از جمعیت شناسان انجام شده است ، بررسی مرگ و میرهای زیاد - در نتیجه ، جایگزینی اثرات مرگ و میر مستقیم و غیرمستقیم ناشی از این بیماری همه‌گیر است.

اگرچه تحلیل جاری از آمار تلفات ناشی از بیماری کووید 19 همچنان در شناسایی نحوه گسترش این همه‌گیری موثر می‌باشد اما وجود مجموعه داده های هماهنگ نیز مورد نیاز است. این تلاش در حال حاضر توسط موسسه مطالعات جمعیتی فرانسه در حال انجام است. تیم آن‌ها در حال جمع بندی و هماهنگ سازی داده ها بصورت آنلاین، همراه با تحلیل تعداد موارد مرگ و میرهای ثبت شده معتبر ناشی از بیماری کووید 19 به تفکیک جنس، گروه سنی و محل فوت ، همراه با مستندات دقیق از نقاط ضعف و قوت داده ها، است. در انستیتوی تحقیقات جمعیت شناسی ماکس پلانک[10]، تیم دیگری در حال جمع آوری تعداد موارد فوت ناشی از بیماری کووید 19 به تفکیک گروه سنی و جنس تا حد امکان برای بسیاری از کشورها و بخشی از جمعیت با ویژگی‌های خاص  است. آنها شاخص‌ها و گروه‌های سنی را هماهنگ سازی می کنند تا داده ها در بین کشورها و مناطق قابل مقایسه باشد. نتایج اولیه تیم انستیتوی ماکس پلانک که توسط نیویورک تایمز در تاریخ 27 آوریل منتشر شد (وو و همکاران ، [11]2020). به طور کلی، استنباط اعضای این تیم مبنی بر تعداد افراد بیشتری در سال 2020 نسبت به سال‌های گذشته فوت می‌کنند، این ایده را که بسیاری از افرادی که به خاطر ابتلا به ویروس فوت کردند، احتمالاً بهر حال فوت |می‌کردند، تضعیف می‌کنند. به عنوان مثال ، در پاریس، بیش از دو برابر تعداد معمول، تعداد موارد فوت روزانه مردم از زمان شیوع این بیماری همه‌گیر به مراتب بیشتر از اوج فصل بد آنفولانزا بوده است.

-اقامتگاه مشترک و تماسهای بین نسلی

اقامتگاه مشترک و روابط بین نسلی غالباً به عنوان یک حمایت اجتماعی و دارایی تلقی می‌شود. اما در مورد این بیماری همه‌گیر فعلی، این رفتارها به یک تهدید بالقوه تبدیل شده‌اند. با توجه به این واقعیت که بسیاری از افراد جوان بدون علامت هستند، تماس زیاد بین نسلی در برخی از جوامع، ممکن است منجر به گسترش سریع‌تر این ویروس شود. برخی از جمعیت‌شناسان می گویند که گسترش سریع کووید 19 در ایتالیا به خاطر تماس زیاد بین نسلی ، به ویژه در مورد مسافران جوان از شهر میلان که به روستاهای خود سفر می‌کنند، بوده است (دود و همکاران ، 2020 ؛ روتوندی و همکاران[12] ، 2020). برخی دیگر از این جمعیت‌شناسان چنین استدلال می‌کنند که تعطیلی مدارس و توصیه برای جلوگیری از تماس بین افراد جوان با افراد سالخورده، اهمیت اعتماد به جایگاه مادر و پدر بزرگ ها را برای مراقبت از کودکان در بسیاری از کشورها به چالش کشانده است (دود و همکاران ، 2020).

مطالعات منتشر شده تاكنون پاسخی برای این سؤال " که آیا الگوهای طولانی مدت اقامت مشترک و تماس بین نسلى به دلیل شیوع بیماری همه‌گیر کووید 19، تغییر خواهند یافت؟" ارائه نکرده است. (بالبو و همکاران[13]، 2020). در بحران اقتصادی سال 2008 ، جمعیت شناسان مشاهده کردند که جوانان در اروپا به دلیل ناامنی شغلی و وضعیت مسکن، تشکیل زندگی مستقل را به تعویق انداختند (برینگتون و همکاران[14] ، 2017). این بدان معنی است که کودکان تمایل به زندگی طولانی تر با والدین خود دارند. در صورت عدم اجرای سیاست‌های مناسب ، بحران اقتصادی پیش بینی شده پس از همه‌گیری مطمئناً این روند را تشدید می‌کند.

ثانیاً شواهد نشان می‌دهد که هرچه افراد در بین نسل‌ها بیشتر آموزش می‌بینند، فاصله فیزیکی بین والدین و فرزندان بزرگترشان به دلیل تحرک شغلی افزایش پیدا می‌کند ، (نازیو[15]، 2019). در عین حال ، منابع آموزشی و اقتصادی بیشتر دلالت بر این دارد که کودکان می‌توانند از راه‌های مختلف از والدین خود بهتر حمایت کنند (یعنی اجازه دسترسی به روش‌های نوآورانه پزشکی یا از نظر استراتزیکی، انتخاب بهترین روش‌ها برای مراقبت از آن‌ها). در این خصوص ، آنچه که برای بسیاری از خانواده های مهاجر چند ملیتی متداول شده‌است، ممکن است برای سایر خانواده های ساکن در همان کشور نیز مرسوم شود.

-نرخ های باروری

تأثیر بیماری همه‌گیری کووید 19 بر باروری را می‌توان در دو الگو در خصوص میزان زاد و ولد روبه کاهش در بیشتر کشورهای اروپایی تقسیم کرد. در ایام شیوع بیماری همه‌گیر، از یک طرف، شاهد کاهش دسترسی به روش های لقاح آزمایشگاهی هستیم  اما ، از طرف دیگر، برای سقط جنین در چندین کشور، گزینه های کمتری وجود دارد. با توجه به پیامدهای طولانی مدت بحران ویروس کرونا ، بیشتر جمعیت شناسان انتظار دارند که میزان باروری کاهش یابد ، زیرا تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که، احتمال کمتری وجود دارد که در دوره های بی ثباتی، افراد در فکر فرزندآوری باشند. درک و شناخت افراد نقش مهمی در زمان دوره های بی‌ثباتی ، ایفا می‌کند که این موضوع در حال حاضر یکی از مهمترین موضوعات در دستور کار دانشگاهی متخصصان باروری در اروپا است. جنیفر جانسون-هنکس جمعیت شناس در مصاحبه ای که در روزنامه نیویورک تایمز داشت، استدلال می‌کند: "بسیاری از افراد در سنین باروری قبلاً نگران آینده خود بودند و اکنون ممکن است با بیکاری روبرو شوند. این نوع دلهره و اضطراب برای فرزندآوری مساعد نیست. »(یوهاس[16] ، 2020). مجموعه داده های جدید - به عنوان مثال ، برنامه های نسل ها و جنسیت (https: //www.ggp-i. org) - می توانند در آینده‌ای نزدیک این فرضیه را روشن تر کنند.

-روند مهاجرت

به خاطر بسته شدن مرزها ، جریان های مهاجرت بین المللی (فرا مرزی) تا حد زیادی به پایان رسیده است. این شامل تحرک چرخشی و مهاجرت دائمی بیشتر با پیامدهای مهم آن از جمل،وجود  بازار کار و روابط خانوادگی مهاجران است. همچنین  این بیماری باعث شده است که بسیاری از کشورها دیگر پناهجویان را نپذیرند. اینکه چگونه روندهای مهاجرت در طولانی مدت تحت تأثیر بیماری همه‌گیر کووید 19 قرار خواهد گرفت ، هنوز مشخص نیست. بحران اقتصادی که در حال حاضر در حال وقوع است و انتظار می رود که پس از آنکه قرنطینه و تعطیلی عمومی ادامه یابد ممکن است منجر به کاهش جریان مهاجرت به اروپا شود. اگرچه پدیده های اجتماعی هرگز سیاه و سفید نیستند، اما دلایلی وجود دارد که انتظار می‌رود این پدیده ها روند متناقضی داشته باشد. مطالعات قبلی نشان داده است که بهبود نسبی اقتصادی در تصمیم‌گیری در مورد مهاجرت اهمیت دارد. علاوه بر این، با توجه به اینکه شیوع این بیماری ابتدا در مناطق بزرگ شهری رخ می‌دهد، در نتیجه مهاجرت قابل توجه از مناطق شهری به روستاها در برخی کشورها، فشارهای جدیدی را ایجاد می‌کند.

 مشابه دهه گذشته، تحرک در اتحادیه اروپا به دلیل تفاوت در نحوه عملکرد کشورهای اتحادیه اروپا و احتمالاً در رکود اقتصادی و همچنین فرصت‌هایی برای تحصیل و کار در خارج از کشور همچنان مهم خواهد بود. با توجه به جریانات مهاجرت ازکشورهای ثالث، قدامات زیادی در انجمن جمعیتی با هدف تعیین کمیت سناریوهای مهاجرت برای اروپا انجام شده‌است
 (به آدرس https://quantmig.eu مراجعه کنید.)

نیازی به گفتن نیست، بحران فعلی می‌تواند در ایجاد اقدامات مشترک اروپا با توجه به سیاست‌های مهاجرتی و فراهم آوردن سرپناه برای کسانی که از جنگ‌ها و درگیری‌های در سراسر جهان فرار می‌کنند، تفاوت ایجاد کند.

 

 

توصیه‌های سیاستی:

- بیماری همه‌گیر کووید 19 اهمیت مقابله مؤثر با نابرابری های اجتماعی و بهداشتی در اروپا را برجسته می‌کند.

-ارزیابی‌های سیاست پسا همه گیری در مورد گسترش و تأثیر اقدامات قرنطینه و تعطیلی عمومی باید شامل یک تحلیل کامل باشد که فراتر از شاخص‌های بهداشتی است. آنها همچنین باید نقشی را که سن و ساختارهای خانوادگی، الگوهای اقامت مشترک، خصوصیات فردی مانند وضعیت اقتصادی - اجتماعی ، قومیت و تحرک دارد را ارزیابی کنند.

-بحث و گفتگوهای عمومی در طول بحران، میزان زیادی از عدم اطمینان را در فرایندهای تصمیم‌گیری نشان داده است. علاوه بر مشاوره موردی که در طول هر نوع بحران مورد نیاز است، به یک سیستم نظارت دائمی‌تر مبتنی بر شواهد
 جمع‌آوری شده در مورد مسائل مربوط به سلامت جمعیت و فراتر از آن نیز نیاز است. همکاری نزدیک با کارشناسانی از سازمان‌های پژوهشی، سیاستی‌ ، اقتصادی و اجتماعی برای غلبه بر تفکر جزیره‌ای، ضرورت دارد.

-سرمایه گذاری در زیرساخت‌های داده ها برای درک و شناخت عمیق نسبت به این همه‌گیری و توسعه آن و همچنین پیامدهای کوتاه مدت و بلند مدت آن برای جمعیت های اروپایی ضروری است. این بحران همچنین مسائل روشن و دقیق را در گزارش‌دهی مربوط به موارد مرگ و میر و عدم هماهنگی در بین کشورها را نشان داده است.

- داده هایی که در سراسر اروپا معرف هر کشور می باشد، باید قابل اعتماد و قابل مقایسه با یکدیگر باشند این توصیه نه تنها به داده های بهداشت و موارد فوت بلکه همچنین به حوزه های دیگری که تحت تأثیر این بیماری همه‌گیر قرار گرفته‌اند مانند روابط خانوادگی، سیستم های مراقبت رسمی (غیر رسمی) و مهاجرت نیز مربوط می‌شود. بدیهی است که سیستم‌های نظارت بهداشتی باید بهبود‌یافته و توسعه گزارش دهی الکترونیکی منظم برای پیگیری روندهای آنی و فوری وقایع، دنبال شود، اما سرمایه گذاری‌ها نباید به این چند مورد محدود گردد.

- داده ها به تفکیک سن و جنس باید در آمار مرگ و میر بطور منظم ارائه شود. همچنین برای اطمینان از هماهنگی
داده ها و سنجه ها در سراسر کشورهای اتحادیه اروپا، لازم است تا امکان مقایسه و شناسایی بهترین شیوه‌های سیاستی فراهم شود.

منابع

-Balbo, N., Billari, F. & Melegaro, A. (2020, April 6). The strength of family ties and COVID-19. Contexts, American Sociological Association.

— Berrington, A., Billari, F., Thévenon, O. & Vono de Vilhena, D. (2017). Becoming an adult in Europe: It’s time to provide more cross-sectorial support to young people. Population & Policy Compact 13, Berlin: Max Planck Society/Population Europe.

— Block, P., Hoffman, M., Raabe, I. J., Dowd, J. B. & Mills, M. C. (2020). Social network-based distancing strategies to flatten the COVID-19 curve in a post-lockdown world. arXiv: 2004.07052

— de Valk, H. A. G. & Bordone, V. (2018). Co-residence of adult children with their parents: differences by migration background explored and explained. Journal of Ethnic and Migration Studies45 (10): 1790-1812.

-Dowd, J. B., Andriano, L., Brazel, D.M., Rotondi, V., Block, P., Ding, X., Liu, Y. & Mills, M.C. (2020). Demographic science aids in understanding the spread and fatality rates of COVID-19. Proceedings of the National Academy of Sciences Apr 2020, 202004911; DOI: 10.1073/pnas.2004911117

-Esteve, A., Permanyer, I. & Boertien, D. (2020). La vulnerabilidad de las provincias españolas a la COVID-19 según su estructura por edad y de coresidencia: implicaciones para el (des) confinamiento. Perspectives Demogràfiques, 19: 1-4.

Kashnitsky, I. & Aburto, J. M. (2020). The pandemic threatens aged rural regions most. OSF Preprints, March 18. doi:10.31219/ osf.io/abx7s.

Mogi, R. & Spijker, J. (2020). The influence of social and economic ties to the spread of COVID-19 in Europe. SocArXiv, April14. doi:10.31235/osf.io/sb8xn.         

— Nazio, T. (2019). Who cares? Securing support in old age. Population& Policy Compact 21, Berlin: Max Planck Society/Population Europe.

— Yuhas, A. (2020, April 8). Don’t Expect a Quarantine Baby Boom. New York Times.

— Wu, J., McCann, A., Katz, J. & Peltier, E. (2020, April 27). 40,000 Missing Deaths: Tracking the True Toll of the Coronavirus Outbreak. New York Times.