یکی از مهمترین مقولات جمعیتی که امروزه توجه بسیاری از صاحب‌نظران را به خود جلب کرده، سالخوردگی جمعیت است. مقوله‌ی سالمندی در زمینه‌های گوناگون مانند روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و اقتصاد، ابعاد مختلفی پیدا می‌کند و در هر مقوله مطالعات خاص خود را می‌طلبد، مطالعات جمعیت‌شناختی سالمندی از جمله مطالعاتی است که بی‌شک برای برنامه‌ریزی‌های اجتماعی، بهداشتی و اقتصادی یک دولت به‌خصوص در زمینه‌ی هزینه‌های مراقبت و درمان سالمندان، سازمان‌های بازنشستگی و تأمین اجتماعی، جمعیت در سن کار و فعالیت اقتصادی و ... به‌عنوان پیش‌نیاز مطرح می‌شوند. از این رو با توجه به اهمیت موضوع سالمندی جمعیت، انجام مطالعه‌ای که وضعیت موجود سالمندی را در کشور نشان دهد و ابزاری برای پیش‌بینی آینده کشور در اختیار محققین، برنامه‌ریزان و تصمیم‌گیران قرار دهد، مورد نیاز بود.
بر این اساس پژوهشکده‌ی آمار با توجه به رسالت خود در زمینه‌ی اجرای طرح‌های پژوهشی با هدف تولید شاخص‌ها و اطلاعات مورد نیاز نظام آماری کشور، اجرای طرح پژوهشی «روند سالمندی جمعیت ایران تا سال ۱۴۲۰ با رویکردی به ویژگی‌های سالمندان» را در دستور کار خود قرار داد. اجرای این طرح از اسفند ۱۳۹۱ آغاز شد و گزارش نهایی آن اکنون در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.