مقایسه نتایج سرشماریهای ۱۳۸۵ و ۱۳۹۰ در سطح کل کشور و مخصوصاً استانهایی نظیر استان گیلان، مازندران، گلستان، تهران، البرز و حتی آذربایجان شرقی نشان میدهد که پدیده تک فرزندی به شدت در حال افزایش است. شیوع پدیده تک فرزندی تنها یک مسئله حاد جمعیتی نیست. بلکه پدیده تک فرزندی مانند هر مسئله اجتماعی دیگر معلول بعضی از شرایط و علت بسیاری از شرایط دیگر است. هرچند که این پدیده ممکن است ناشی از شرایط اجتنابناپذیر مراحل رشد و توسعه کشور باشد اما متخصصان و سیاست‌گذاران جمعیتی، اقتصادی و حتی امنیتی بر این باورند که دامنه عوارض این پدیده بسیار وسیع می‌باشد. لذا آن‌ها معتقدند که جنبه‌های مختلف تک فرزندی باید دقیقاً مورد شناسایی و بر اساس آن به برنامه‌ریزی‌های دقیق اقدام کرد. نتایج سرشماریهای عمومی نفوس و مسکن یکی از مهم‌ترین منابع شناخت پدیده تک فرزندی است. در همین راستا این طرح پژوهشی یکی از اولین مطالعات صورت گرفته در ارتباط با موضوع تک فرزندی است که سعی کرده تا با استفاده از منابع سرشماری پدیده تک فرزندی را مورد شناسایی و تحلیل قرار دهد.
پژوهشکده آمار در راستای نیل به رسالت تعیین شده خویش در زمینه انجام طرح‌های پژوهشی با هدف افزایش کیفیت آمارها، اجرای طرح پژوهشی «خصوصیات اجتماعی و اقتصادی خانوارهای تک فرزند در سرشماریهای ۱۳۸۵ و ۱۳۹۰» را در دستور کار خود قرار داد که اجرای آن از فروردین ۱۳۹۲ آغاز شد و گزارش نهایی آن اکنون در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.