مهم‌ترین تغییر و تحول جمعیتی در چند دهه اخیر در بسیاری از کشورهای در حال توسعه کاهش چشمگیر باروری بوده است. رفتار باروری که خود متأثر از عوامل و نیروهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و گاه سیاسی متعددی است، رشد و ساختار سنی جمعیت را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. باروری به عنوان یک رفتار اجتماعی در محیط و بستر اجتماعی- فرهنگی خاصی حادث می‌شود و تنظیمات نهادی و روابط اجتماعی اعضای جامعه می‌تواند ارزش‌ها و هنجارهای مرتبط با رفتار باروری را تنظیم کند. از این‌رو، عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زیادی رفتار باروری را تحت تأثیر قرار می‌دهند. کشور ایران در چند دهه اخیر تحولات چشمگیر جمعیت‌شناختی را تجربه نموده است. به دنبال کاهش مرگ و میر در دهه‌های۱۳۴۰و ۱۳۵۰، میزان‌های باروری نیز دستخوش تحول شده به ویژه از دهه ۱۳۶۰ به بعد میزان‌های باروری با سرعت و شتاب بیشتری کاهش یافته است. در تداوم مطالعات انجام شده در زمینه باروری در ایران، این تحقیق به دنبال بررسی وضعیت باروری بر اساس سرشماری عمومی و نفوس و مسکن ۱۳۹۰ بوده است. در این پژوهش به براورد میزان کل باروری با تکیه بر روش‌های گانسکران، رله، فرزندان خود، براس و پالمور پرداخته شده است و عوامل اجتماعی و اقتصادی مؤثر بر باروری (متوسط زنده‌زایی) به تفکیک استان‌ها مورد مطالعه قرار گرفته است.
فایل این طرح پژوهشی در بخش فروشگاه وب‌گاه پژوهشکده آمار ایران قابل دسترسی است.