یکی از راهکارهای مناسب برای اندازه‌گیری متغیرها و پارامترهای گوناگون جمعیتی اجرای سرشماری است. در ایران سرشماری نفوس و مسکن از سال ۱۳۹۰هر پنج سال یک‌بار انجام می‌شود، با این حال با توجه به نیازهای موجود استفاده از روش‌های نوین آماری و افزایش دقت برآوردهای جمعیتی در سال‌های بین سرشماری، الزامی است. به همین منظور پژوهشکده‌ی آمار با توجه به رسالت خود در زمینه‌ی اجرای طرح‌های پژوهشی با هدف پاسخگویی به نیازهای آماری موجود، طرح پژوهشی «شبیه‌سازی جمعیتی در سال‌های بین دو سرشماری در سه شهرستان نمونه» را در دستور کار خود قرار داد. در این طرح با استفاده از روش‌های شبیه‌سازی، جمعیت مجازی متغیرها و پارامترهای کلیدی سرشماری در مناطق مختلف جغرافیایی ایران در طول زمان برآورد می‌شود. در این طرح دو روش بازسازی مصنوعی و بهینه‌سازی ترکیبی برای شبیه‌سازی جمعیت، مورد بررسی قرار می‌گیرد و نهایتاً روش بهینه‌سازی ترکیبی به‌عنوان روش کاربردی‌تر به کار گرفته می‌شود. سپس، جمعیت سال‌های بعد با استفاده از نرخ‌های رشد و جابجایی جمعیت (از قبیل تولد، مرگ، ازدواج، طلاق، بیوه‌گی، مهاجرت و ترک منزل پدری) در سطح افراد و خانوار شبیه‌سازی می‌شود. در نهایت برآوردهای جمعیتی از طریق روش پیشنهادی با نتایج سرشماری ۱۳۹۰مقایسه و میزان دقت نتایج بررسی می‌شود.
اجرای این طرح پژوهشی از دی سال ۱۳۹۲آغاز شد و گزارش نهایی آن اکنون در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.
فایل این طرح پژوهشی در بخش فروشگاه وب‌گاه پژوهشکده آمار ایران به نشانی www.srtc.ac.ir قابل دسترسی است.