سمینار «بررسی جامع ویژگی‌های طرح نیروی کار و تحلیل ابعاد مختلف آن» در تاریخ ۸ شهریور ۱۳۹۶ در سالن اجتماعات مرکز آمار ایران و با حضور معاونان آمار و اطلاعات سازمان برنامه و بودجه‌ی استان‌ها، و رؤسا و کارکنان مرکز آمار ایران و پژوهشکده‌ی آمار برگزار شد.
در ابتدا آقای دکتر نورمحمدی، رئیس پژوهشکده‌ی آمار، ضمن خوشامدگویی به حضار، برنامه‌های مرکز آمار ایران و پژوهشکده‌ی آمار برای برگزاری نشست‌های ویژه‌ی بررسی مفاهیم مرتبط با آمارهای رسمی و انتقال تجربیات در این خصوص را تشریح کردند. در ادامه، آقای دکتر امیدعلی پارسا، رئیس مرکز آمار ایران، در خصوص روش‌های محاسبه‌ی آمارهای نیروی کار و بخصوص مفاهیم و چالش‌های آن توضیحاتی ارائه کردند.
سپس سخنرانی اول با عنوان «تحلیل نتایج و ویژگی‌های آمارگیری طرح نیروی کار» توسط آقای نریمان یوسفی، رئیس گروه طرح نیروی کار مرکز آمار ایران، و خانم معصومه محمدی، کارشناس مرکز آمار ایران، ارائه شد. در این بخش از سمینار، ضمن مروری بر تاریخچه‌ی تولید آمارهای بازار کار، به بیان مشخصات کلّی و مفاهیم و نتایج عمده‌ی طرح آمارگیری نیروی کار به‌عنوان مرجع رسمی آمارهای بازار کار کشور پرداخته شد.
سخنرانان تأکید کردند که این طرح بر اساس استانداردهای سازمان بین‌المللی کار طراحی شده است؛ به‌گونه‌ای که علاوه بر تأمین نیاز کاربران داخلی، منبع تعیین جایگاه کشور در سطح جهانی از حیث شاخص‌های بازار کار نیز می‌باشد. آنان همچنین در خصوص مباحث فنی این طرح، تأکید ویژه‌ای بر معیار حداقل یک ساعت کار در هفته در تعیین اشتغال افراد داشتند و به این نکته اشاره کردند که استفاده از این معیار، علاوه بر این‌که افراد شاغل را از غیر شاغل (بیکار و غیر فعال) جدا می‌کند، سنجه‌ی خوبی برای براورد حجم اشتغال نیز می‌باشد.
همچنین در این سخنرانی عنوان شد که به‌منظور ملموس ساختن نرخ بیکاری برای عامه‌ی مردم، ضرورت دارد در کنار ارائه‌ی نرخ بیکاری کل، شاخص‌های مکمل دیگری از جمله نرخ بیکاری جوانان و سهم اشتغال ناقص زمانی نیز ارائه شود.
پس از آن، دومین سخنرانی با عنوان «طرح نمونه‌گیری و بررسی خطای بی‌پاسخی در آمارگیری نیروی کار» توسط خانم افسانه یزدانی، مدیر کل دفتر روش‌شناسی آماری و طرح‌های نمونه‌گیری مرکز آمار ایران، و آقای علی رحیمی، رئیس گروه آمارگیری‌های خانواری مرکز آمار ایران، ارائه شد. مباحث این سخنرانی، در قالب سه بخش «کلیات»، «طرح نمونه‌گیری آمارگیری نیروی کار»، و «نگاهی اجمالی بر وضعیت تکمیل پرسش‌نامه‌ها و خطاهای نسبی» مطرح شد.
در بخش نخست، مفاهیم «روش‌شناسی آمارگیری»، «آمارگیری نمونه‌ای»، «چرخه‌ی حیات آمارگیری نمونه‌ای از منظر طراحی و کیفیت»، «خطای پوشانش»، «خطای نمونه‌گیری» و «وزن‌دهی و براورد» معرفی شدند.
در بخش دوم به‌طور اجمالی به معرفی طرح نمونه‌گیری شامل هدف طرح، جامعه‌ی هدف، جامعه‌ی آمارگیری و نحوه‌ی ساخت آن (با هدف تسهیل اجرا ضمن حفظ کیفیت براوردهای حاصل)، خطاهای نمونه‌گیری پذیرفته‌شده برای براورد نرخ بیکاری در سطوح استان و کشور در فصل و سال، چارچوب (ساخت نمونه‌ی پایه و روزآمدسازی از طریق فهرست‌برداری)، روش نمونه‌گیری، مفهوم نمونه‌گیری چرخشی، تعریف گروه چرخش و الگوی چرخش طرح، مؤلفه‌های لحاظ‌شده در محاسبه‌ی اندازه‌ی نمونه، روش محاسبه‌ی اندازه‌ی نمونه، روش وزن‌دهی، و روش براورد پرداخته شد.
در بخش سوم، بر مبنای نتایج طرح در طی سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵، وضعیت تکمیل پرسش‌نامه‌ها در طرح آمارگیری به تفکیک استان، دلایل عدم تکمیل (شامل بی‌پاسخی و غیر واجد شرایط) و نوبت آمارگیری بررسی شد. سپس خطاهای نسبی مربوط به براورد فصلی و سالانه‌ی نرخ بیکاری به تفکیک استان در سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ و در نهایت، بازه‌ی اطمینان نرخ بیکاری به تفکیک استان برای بهار ۱۳۹۶ ارائه شد.