خطا‌های بی‌پاسخی و اندازهگیری از مهم‌ترین انواع خطای غیر نمونه‌گیری در آمارگیری‌‌ها به شمار می‌روند. محاسبه این خطا‌ها و ارائه‌ی راهکار‌هایی برای کاهش آن‌‌ها منجر به بهبود نتایج آمارگیری‌‌ها و حصول براورد‌های کاراتر می‌شود. از آن‌‌جایی که محققان و روش‌‌شناسان آمارگیری همواره به دنبال روش‌‌های کاراتر برای ارزیابی کیفیت داده‌‌ها و نتایج حاصل از آمارگیری‌‌ها هستند، شناسایی منابع مختلف بروز خطا‌های بی‌پاسخی و اندازهگیری و ارائه‌ی راهکار‌هایی برای اندازهگیری و کاهش این خطا‌ها در آمارگیری‌‌ها از اهمیت بسیاری برخوردار است.
بدین منظور پژوهشکده‌ی آمار با توجه به رسالت خود در زمینه‌ی اجرای طرحهای پژوهشی با هدف افزایش کیفیت آمارها اجرای طرح پژوهشی «شناسایی و کنترل خطا‌های بی‌پاسخی و اندازهگیری طرحهای آمارگیری» را در دستور کار خود قرار داد. این طرح پژوهشی با توجه به سه مورد خاص در ارتباط با آمارگیری نیروی کار مرکز آمار ایران بنا شده است:
اثر خطای بی‌پاسخی و نتایج آزمایش چند روش برای جبران بی‌پاسخی، پرسشگری عین متن و استفاده از روش‌‌های «شناختی» در طراحی پرسشنامه‌ی آماری به‌عنوان روش مؤثر برای یکنواخت کردن خطا‌های اندازهگیری و نتایج آزمایش این روش، استفاده از مدل‌‌های مارکف پنهان به منظور ارزیابی خطا‌های اندازهگیری در آمارگیری‌‌های پانلی یا شبه‌پانلی و نتایج عملکرد آن.
نتایج بررسی در گزارش نهایی طرح ارائه شده و گزارش در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.