اصل ششم از اصول بنیادین آمار رسمی، به اصل محرمانگی داده‌ها اشاره دارد. طبق این اصل محرمانگی آمارها با هدف حفاظت از حریم خصوصی واحدهای آماری (اعم از حقیقی یا حقوقی) و جلوگیری از افشای داده‌ها و اطلاعات شخصی ایشان صورت می‌پذیرد. با این وجود باید توجه داشت که این اصل نباید به مانعی برای مهمترین کارکرد تولیدکنندگان آمار رسمی یعنی تولید و ارایه آمارها منجر شود. امروزه موضوع استفاده از ریز‌داده‌های تولید شده توسط مراکز آماری، به ویژه برای سایر تولیدکنندگان آمار رسمی برای تولید آمار و مراکز پژوهشی برای اهداف پژوهشی بسیار مهم است که وظیفه تولیدکنندگان آمار رسمی در اختیار گذاشتن این ریزداده‌ها با رعایت محرمانگی آن‌ها است. بنابراین وظیفه سازمان‌های تولیدکننده آمار رسمی پیدا کردن شیوه‌ها و استانداردها و قوانینی است که آمار و داده‌ها تولید شده به راحتی در اختیار کاربران قرار گیرد و در عین حال محرمانگی آن‌ها نیز حفظ شود.
در این طرح پژوهشی برآنیم تا ضمن شناخت منابع افشای داده‌ها و علل آن، تبیین مفهوم حریم شخصی در آمار رسمی و تعیین ابعاد محرمانگی آمار مطابق آن، مجموعه‌ای از روش‌ها و ابزارها را در قالب استانداردهای مشخص و دستورالعمل‌های عملیاتی معین برای کاربرد در نظام آماری ایران و به ویژه مرکز آمار ایران تدوین و شناسایی کنیم. همچنین علاوه بر استانداردهای حفظ محرمانگی نیاز است تا استاندارد‌هایی برای کنترل و تضمین حفظ محرمانگی داده‌ها وجود داشته باشد که با ارزیابی مداوم بتواند روش‌ها و ابزار‌های حفظ محرمانگی را به طور پیوسته بهبود بخشد. همچنین مشخص شود در چه مواردی موضوع محرمانگی داده‌ها می‌تواند مورد تفسیر قرار گرفته و با چه شرایط و تضامینی، ریزداده‌ها در اختیار کاربران خاص قرار گیرند.