پاسخ‌های همبسته‌ی ترتیبی – اسمی در حضور اطلاعات کمکی، اغلب در آمارگیری‌ها به واسطه‌ی اندازه‌گیری‌های مکرر در مطالعات طولی مشاهده می‌شوند. این اندازه‌گیری مکرر ابزار و وسیله‌ی مهمی در پژوهش‌های علوم اجتماعی – اقتصادی است. با توجه به این که پاسخ‌های ترتیبی – اسمی در طول زمان برای افراد یکسان جمع‌اوری می‌شود، همبستگی بین آن‌ها باید در نظر گرفته شود چرا که استفاده از تحلیل‌های یک متغیره مانند استفاده از مدل‌های لوجیت و پروبیت تجمعی برای پاسخ‌های ترتیبی و مدل لوجیت تعمیم یافته برای پاسخ‌های اسمی، بدون در نظر گرفتن همبستگی بین این دو پاسخ، باعث افت کارایی براورد پارامترها می‌شود.
در این طرح پژوهشی یک مدل انتقالی دو متغیره‌ی ترتیبی – اسمی پیشنهاد شده است و برآورد ماکسیمم درستنمایی برای براورد پارامترها از مجزا‌سازی تابع درستنمایی حاصل می‌شود به نحوی که با استفاده از نرم‌افزارهای موجود امکان برآورد پارامترها وجود داشته باشد این روش روی داده‌های آمارگیری نیروی کار ایران که داده‌هایی طولی است، اعمال شده است. تک پروژه‌ی مذکور به منظور نیل به اهداف مذکور انجام شده است.