کشور ایان در طول دهه‌هایاخیر تحولات جمعیتی چشمگیری را تجربه کرده است. کاهش میزان رشد جمعیت کشور از ۹/۳ در طی سال‌های ۶۵-۱۳۵۵ به ۲۹/۱ در سال ۹۰-۱۳۸۵ گمانه‌زنی‌ها در مورد آینده‌ی جمعیتی ایرا را افزایش داده و توجهات اندیشمندان جمعیتی را به خود معطوف ساخته است. از این‌رو شناخت ویژگی‌های جمعیتی کشور در قالب مؤلفه‌های پویایی جمعیت (مرگ و میر، باروری، مهاجرت و ساختار سنی) جهت سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی جمعیتی ضروری بوده و زمینه را برای دستیابی به اهداف توسعه‌ای فراهم می‌سازد. وجود تفاوت‌های منطقه‌ای (استانی) در میزان و آهنگ رشد جمعیت و همچنین مؤلفه‌های باروری، مهاجرت و مرگ و میر لزوم توجه به تفاوت‌های موجود برای اعمال اقدامات مداخله‌ای و برنامه‌ریزی گریز ناپذیر است. هدف اصلی این تحقیق بررسی تفاوت‌های منطقه‌ای تغییرات مؤلفه‌های جمعیتی در طول زمان و بررسی روندهای آتی آن است.
به منظور دستیابی به اهداف این طرح پژوهشی از روش تحقیق تحلیل ثانوی استفاده شده است. به این منظور از چند مجموعه داده استفاده شده است که عبارت‌اند از: نتایج سرشماری سال‌های ۹۰-۱۳۶۵، اطلاعات معاونت سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، نتایج پیمایش ملی باروری، و اطلاعات مرگ و میر و موالید ۸۹-۱۳۷۵ سازمان ثبت احوال کشور.