با پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات و فراگیر شدن آن در سطح جامعه، تغییرات گسترده‌ای در ابعاد مختلف زندگی انسان‌ها پدید آمده است . روش‌های نظرسنجی و جمع‌اوری اطلاعات نیز از این پیشرفت بی‌بهره نبوده‌اند. از نیم قرن پیش تاکنون استفاده از ابزارهای جدید نظرسنجی و آمارگیری مانند تلفن و انواع لوازم الکترونیکی دیگر متداول شده است. آمارگیری اینترنتی یکی از این ابزارها است که می‌توان از آن به عنوان یکی از مهم‌ترین روش‌های آمارگیری در دهه‌ی گذشته نام برد. در سال‌های اخیر بیش‌تر شبکه‌های اجتماعی و جستجوگرهای وب قابلیت‌هایی را برای انجام آمارگیری اینترنتی در اختیار کاربران خود قرار داده‌اند و به انجام بسیاری از نظرسنجی‌های غیر ممکن در دهه‌های گذشته جامه‌ی عمل پوشانده‌اند.
این طرح به بررسی محدودیت‌های آمارگیری اینترنتی در ایران و برتره‌های آن نسبت به روش‌های آمارگیری دیگر می‌پردازد. برای این منظور پس از مطالعه‌ی سابقه‌ی انجام این نوع آمارگیری در کشورهای دیگر به مقایسه‌ی میان این روش و روش‌های آمارگیری دیگر مانند پستی و تلفنی پرداخته شده است. به منظور بررسی برخی از دغدغه‌های پاسخگویان در ایران به این نوع آمارگیری، پرسشنامه‌هایی طراحی شده است و برای حصول اطمینان از پاسخ‌های گردآوری شده، یک آمارگیری با دو شیوه‌‌ی تلفنی و اینترنتی به اجرا در آمده است. نتایج این طرح حاکی از وجود اختلاف زیاد میان جامعه‌ی هدف در ایران و دیگر کشورها است که برخی از آنها را می‌توان به عنوان برتری این روش آمارگیری در ایران نسبت به روش دیگر در نظر گرفت.