نامحدود بودن نیازها و محدود بودن منابع همواره انسان را به تخصیص بهینهی منابع در دسترس تشویق کرده است. بهترین استفاده از منابع در اختیار سبب میشود تا با توجه به منابع مشخص، نیازهای بیشتری مرتفع شوند. در واقع بهرهوری کاستن از تلفات و به حداکثر رساندن تولید با امکانات تولیدی موجود و همچنین ارتقا کیفیت محصول و خدمات تولیدی در جهت بالا بردن سود میباشد؛ به این خاطر است که گفته میشود بهرهوری ترکیب دو اثر کارایی و اثربخشی است. اطلاع داشتن از اندازهی بهرهوری عملکردها در بخشهای مختلف اقتصادی این امکان را به برنامهریزان و سیاستگذاران میدهد تا از چگونگی عملکرد بخشهای مختلف مطلع و در صورت نیاز برای بهبود عملکرد آن بخش یا بخشها به برنامهریزی و سیاستگذاری مبادرت ورزند. این پروژه با استفاده از ادبیات اقتصادی موجود علاوه بر معرفی شاخصهای مختلف بهرهوری، به محاسبهی آنها برای بخشهای مختلف اقتصادی میپردازد.