امروزه شاخص‌های عمده‌ی نیروی کار در مقاطع زمانی مختلف در اغلب کشورها محاسبه و اعلام می‌شوند اما واضح است که جابه‌جایی‌های بازار کار که در داخل این مقاطع زمانی رخ می‌دهد در شاخص‌های اصلی بیان نمی‌شود. از زمانی که استفاده از الگوی چرخشی در نمونه‌گیری نیروی کار کشورها در دستور کار قرار گرفت، این امکان نیز فراهم شد. مرکز آمار ایران نیز پس از تجدید نظر همه جانبه، از سال ۱۳۸۴، آمارگیری نیروی کار را به طور فصلی با هدف دستیابی به شاخص‌های فصلی و سالانه‌ی نیروی کار و تغییرات آن با استفاده از روش نمونه‌گیری چرخشی در سطح کل کشور و استان‌ها اجرا می‌کند. از مهم‌ترین مزیت‌های این نوع نمونه‌گیری علاوه بر براورد دقیق تغییرات شاخص‌ها در طول زمان، دسترسی به آمارهای جریان نیروی کار و امکان تحلیل‌های جدید است. آمارهای جریان، آمارهای ورودی و خروجی نیروی کار و تغییر وضعیت نیروی کار افراد بین دو دوره زمانی را ارائه می‌کند. بر اساس این آمارها، احتمال‌های انتقال، خالص تغییر اشتغال، شغل‌های ایجاد شده و شغل‌های از بین رفته قابل محاسبه است. آمارهای جریان حاصل از آمارگیری نیروی کار از سال ۱۳۸۴ توسط پژوهشکده‌ی آمار محاسبه و در قالب طرح‌های پژوهشی در اختیار محققین و برنامه‌ریزان قرار گرفته است.
خطای غیر نمونه‌گیری از خطاهای تأثیرگذار در آمارهای جریان است. یکی از مهم‌ترین خطاهای غیر نمونه‌گیری در این آمارها، خطای پاسخ است که ممکن است به رده‌بندی نادرست افراد در داخل رده‌های نیروی کار (شاغل، فعال و خارج از نیروی کار) منجر شود. بخش عمده‌ای از خطای رده‌بندی در داده‌های هر دوره‌ی آمارگیری معمولاً خنثی میشود ولی غالباً در آمارهای جریان این خطاها مضاعف می‌شوند. در این پژوهش، ضمن بررسی روش‌های معرفی شده برای براورد خطای رده‌بندی در آمار جریان و انتخاب مدلی مناسب با الگوی چرخش ایران، این خطاها برای داده‌های آمارگیری نیروی کار مرکز آمار ایران ارائه میشود.