شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی خانوارهای شهری (CPI) به عنوان معیاری برای اندازه‌گیری تغییر رفاه خانوارها در طول زمان دارای کاربردهای فراوانی در حوزه سیاستگذاری کلان اقتصادی و تبدیل متغیرهای حساب‌های ملی از اقلام جاری به ثابت است. همچنین در اغلب موارد نرخ تورم کلی در اقتصاد کشور با این شاخص محاسبه می‌شود. این معیار با وجود کاربردهای گسترده، دارای اشکالات عدیده‌ای در حوزه نظری و کاربردی است. یکی از اشکالات شاخص CPI این است که بازگوکننده تغییرات هزینه زندگی خانوارهای مختلف نیست واین در حالی است که اثرات تورمی برای خانوارهای مختلف متفاوت می‌باشد. این پژوهش به دنبال بررسی عوامل موثر بر ایجاد نابرابری تورمی در مناطق شهری ایران و ارایه راهکار علمی برای محاسبه CPI مناسب گروه‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی است تا بدین وسیله جبران کاهش رفاه خانوارها متناسب با نرخ تورم موثر بر سطوح مختلف درآمدی آنها باشد.