از سال 1384 آمارگیری نیروی کار با استفاده از روش نمونه‌گیری چرخشی در دستور کار مرکز آمار ایران قرار گرفت. به دلیل ماهیت روش نمونه‌گیری این آمارگیری، براوردهای این آمارگیری به صورت فصلی و سالانه (در سطح جاری و تغییرات) ارایه می‌شود. هم اکنون براوردهای فصلی تنها با استفاده از داده‌های همان فصل ارایه می‌شوند. در طرح پژوهشی حاضر، ابتدا مبانی نظری روش‌های بهبود براوردها در نمونه‌گیری‌های چرخشی بررسی می‌شود، سپس موارد استفاده، مزایا و معایب هر یک از روش‌ها شرح داده می‌شوند. در مرحله‌ی بعد، با توجه به داده‌های موجود نیروی کار، روش پیشنهادی برآورد مرکب برای آمارگیری نیروی کار ایران ارایه خواهد شد و در پایان با استفاده از داده‌های نیروی کار ایران، برآوردهای مذکور محاسبه می‌شوند.