ارتقای سطح کیفی اطلاعات گردآوری‌شده در سرشماری‌ها و آمارگیری‌ها به‌منظور افزایش دقت و کارایی برنامه‌ریزی‌های مبتنی بر آمارهای رسمی، همواره یکی از دغدغه‌های متولیان آمار در کشور بوده است. تحقیقات و مطالعات متنوع و گسترده‌ای برای شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت این اطلاعات انجام گرفته، که خود گواه بر اهمیت این موضوع است. گذشته از عوامل فنی و تخصصی (مانند طرح نمونه‌گیری و طراحی پرسش‌نامه)، بعضی از عوامل بسیار مهم که می‌توانند نتایج سیاست‌ها و فعالیت‌های آماری را به‌شدت تحت تأثیر قرار دهند، مربوط به جنبه‌های فرهنگی و رویکردهای اجتماعی به آمار هستند که به‌ویژه رابطه‌ی مستقیمی با نحوه‌ی پاسخ‌گویی مردم در آمارگیری‌ها و به‌کارگیری آمار در برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌گذاری‌ها دارند. اعتماد مردم به نظام آماری و متولّیان آمار، یکی از سرمایه‌های اصلی هر نظام آماری است و خدشه در آن، موجب افت شدید کیفیت آمارها و عدم گرایش به استفاده از آمار در جامعه می‌شود. ریشه‌یابی و برطرف کردن علل عدم همکاری برخی از پاسخگویان در سرشماری‌ها و طرح‌های آمارگیری، و نیز توجه به نظرها و پیشنهادها و انتقادهای کارشناسان در خصوص سیاست‌های آماری کشور، در کنار رعایت قوانین مربوط به حفظ محرمانگی اطلاعات پاسخگویان می‌تواند موجب افزایش کیفیت آمارها و به‌کارگیری مناسب و صحیح آن‌ها در جامعه شود. از این رو کارکردهای اجتماعی و فرهنگی آمار، و به‌تعبیر کامل‌تر، رویکرد جامعه‌شناختی به آمار، نباید مورد غفلت متولیان آمار و کارشناسان نظام آماری کشور قرار گیرد. شناخت و ارزیابی این کارکردها نقش مهمی در بازیابی رویّه‌های آماری و دست‌یابی به اهداف نظام آماری دارد و به بهبود دادن مستمر نظام تولید و انتشار آمار کمک می‌کند. هدف این طرح پژوهشی، شناسایی مؤلفه‌ها و شاخص‌های فرهنگ آماری است تا ضمن ارزیابی وضعیت فرهنگ آماری در سطح استان زنجان، به ارتقای کیفیت تولید آمار و بهبود مدیریت آن کمک کند. این مطالعه که در نوع خود بی‌سابقه است، سعی دارد تا ضمن دست‌یابی به اهداف اصلی طرح، مدلی پیشنهادی از فرهنگ آماری را به‌گونه‌ای ارائه کند که در شرایطی با محدودیت‌های مشابه، سنجش شاخص‌ها و شناسایی مؤلفه‌های اصلی فرهنگ آماری، امکان‌پذیر باشد.