جهان امروز، جهان علم واندیشه وعصر اندیشمندان و مبتکرین و خلاقان است و تنها به واسطه‌ی علم می‌توان به علل امور پی برد. بدیهی است جامعه‌ای موفق و پایدارتر است که زیربنای علمی آن از استحکام بیش‌تری برخوردار باشد و بالطبع هرقدر سطح علم و دانش یک جامعه فزونی یابد، مشکلات و نواقص آن تقلیل پیدا می‌کند به بیان امروزی، دانش و دانایی ملی، رکن اصلی توسعه، به شمار می‌آید وجامعه زمانی به اهداف خود دست می‌یابد که از طریق توسعه انسانی مسیر خود را هموار کند.