بررسی تسهیلات و امکانات مورد استفاده خانوار همواره از جمله بحث هایی است که می تواند در تصمیم گیری های اجتماعی- اقتصادی و برنامه ریزی برای وضع معیشتی خانوارها موثر باشد. با توجه به اینکه طرح های نمونه گیری در این زمینه از جمله طرح های آمارگیری هزینه و درامد خانوارهای شهری و روستایی و طرح گذران وقت فقط اطلاعات تعداد محدودی خانوار را مورد پرسش قرار می دهد لذا شاید بررسی وضعیت خانوارهای نمونه و تعمیم اطلاعات به کل خانوارها نتواند نتایج دقیقی باشد. در سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰ نوع محل سکونت، امکانات و تسهیلات در اختیار، شامل عمده ترین سوخت و عمده ترین منبع تامین آب مصرفی و...، در مورد خانوارها، مساحت زیربنا، نوع اسکلت بنا، مصالح عمده- ی به کار رفته در بنا و امکانات و تسهیلات نظیر برق، آب، تلفن و...، برای واحدهای مسکونی‌گردآوری شده است. بدین وسیله امکان تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی بهتر در زمینه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور فراهم می شود. در این مطالعه سعی شده است که خانوارها از منظر لوازم و امکانات و تسهیلات مورد استفاده (اتومبیل شخصی، گاز لوله کشی و ...)، عمده ترین منبع سوخت و آب مصرفی، نحوه تصرف واحد مسکونی، تعداد اتاق در اختیار، زیر بنا و سال اتمام بنای محل سکونت در سال ۹۰ و در یک کلام بررسی میزان و چگونگی توزیع امکانات رفاهی خانوارها در مناطق شهری و روستایی سال ۹۰و مقایسه با نتایج سرشماری سال۸۵ (به صورت موردی) انجام شود. این مطالعه در سه بخش اصلی شامل; تاریخچه و تعاریف و مفاهیم اصطلاحات به کار رفته، داده ها(توصیف و نمودار) و نتیجه گیری نهایی ارایه می شود.