امروزه مطالعات و بررسی‌های اجتماعی، اقتصادی وجمعیتی با تمرکز برکلانشهرها برای مدیران، برنامه‌ریزان و دست اندرکاران اداره شهر ها به منظور ارتقای اداره امور شهری ضروری است. رشد شهرنشینی، گسترش شهرها و تمرکز امکانات در شهر های پرجمعیت مطالعات تخصصی در این حوزه را در الویت قرار می‌‌دهد. سرعت تغییرات به نحوی چشمگیر است که بررسی تغییرات بین دو سرشماری ۸۵ و ۹۰ در خصوص کلان شهر ها در جهت افزایش توان و ظرفیت دولت و شهرداری ها به منظور گسترش زیر ساخت ها و ارایه خدمات لازم و از سویی پیش بینی نیاز ها برای آینده را میسر می سازد. هدف کلی از انجام این مطالعه تهیه اطلاعات جمعیتی، اجتماعی و اقتصادی در ۸ کلان شهر ایران(تبریز، اصفهان، تهران، مشهد، اهواز، شیراز، قم و کرج )، محاسبه شاخص ها و مقایسه تغییرآنها در سال های ۸۵ و۹۰ است.