جمعیت ایران در نیم قرن اخیر در بستر گذار جمعیتی تحولات بیسابقهای را تجربه کرده است. بر اثر کاهش سریع و پدیدهای دو دهه اخیر باروری بهدنبال کاهش مستمر مرگومیر، میزان رشد شتابان جمعیت هرچند تعدیل شده است، اما ابعاد جدید جمعیت و توسعهای، نظیر تغییرات ساختار سنی جمعیت و پیامدهای آن ظهور کرده است. توجه به تغییرات جمعیت در سال‌های آتی و پیش‌بینی حجم جمعیت از جمله مباحثی است که در کانون توجه سیاست‌گذاران جمعیتی در سال‌های اخیر بوده است. شیوه‌های پیش‌بینی جمعیتی، رویکردهای متفاوت در تعیین فروض پیش‌بینی، تفاوت در بازه‌های زمانی پیش‌بینی جمعیتی از جمله مواردی است که لزوم توجه و شناخت پیش‌بینی‌های جمعیتی انجام شده در ایران را با هدف بسترسازی برای پیش‌بینی دقیق جمعیتی نمایان می‌سازد. در این پژوهش سعی بر این خواهد بود تا با مطالعه اهداف، روش‌شناسی، مفروضات پیش‌بینی، نتایج پیش‌بینی تصویری جامع و ساختار یافته از پیش بینی های انجام شده در ایران را ارائه دهد.